Zo laat in het jaar nog naar de Lenne. Jawel hoor, ons Leo kreeg het op zijn heupen. Hij heeft namelijk een nieuwe boot gekocht en die moest natuurlijk uitgeprobeerd worden. Zo gezegd , zo gedaan. Drie man sterk naar Duitsland toe. Eerst nabij Schermbeck een kop koffie gedronken bij de mooi brandende haard. Dat was lekker warm. Buiten was het 10 graden dus daar ligt het niet aan. Mara het water van de Lenne voelde als 4 graden. En ja als Njord-vaarder doe je eerst de eskimorol voor je de wildwaterbaan afgaat. Even aklimatiseren heet dat. En het varen op een lege baan was fantastisch, Er stond een mooie waterstand en we konden fraai surfen in de eerste golven. Leo probeerde zijn boot tot het uiterste uit en moest dat met zwemmen bekopen. Zo met zijn drieën moet je goed op elkaar passen en snel schoten we ter berging toe. Na een uurtje of drie intensief varen vonden we het mooi geweest. Intussen waren vijf vaarders uit Bochum ons komen vergezellen. Vaarders die ook tips hadden over andere fraaie plekjes. De Oker in de Harz  http://www.de-batavier.nl/ww_oker_200704.htm en de Ennepe http://de.wikipedia.org/wiki/Ennepe  in het Sauerland nabij Dortmund. Die zetten we op de verlanglijst. En Leo, die gaat nog even oefenen met zijn nieuwe boot in het zwembad. Dat water is toch even warmer. Maar spijt van Hohenlimburg had hij niet.

Dat waren de bestemmingen die door Leo de Jong werden getoond
op de filmavond van de PWBZ op 19/12. Uiteindelijk 9 man/vrouw sterk keken we
tot ver na 22:00 naar de fantastische beelden en het wervelende verhaal dat Leo
over zijn belevenissen samen met Yvonne, Sangitta en een groep Ecuadorianen
beleefden deze zomer. Ze voeren over de Amazonerivier diep de jungle in op zoek
naar een indianendorp dat zo’n vier dagen stroomafwaarts lag. Sangitta raakte
aan de man en Leo keek de kunst van het met blaaspijpen uit de bomen schieten
van apen af. Al met al een unieke ervaring die werd afgesloten met een bezoek
aan de Galapagoseilanden. Met verbazing hebben we geluisterd en naar de de
pendelkano van de indianen gekeken.

Daarna volgden fraaie filmbeelden van Njord leden
op de wildwaterbanen van DWD in Zoetermeer en Sault Brenaz. Herkenning en
erkenning voor de kunsten van Tobias die als eerste jeugdlid van Njord de DWD
ongeschonden nam. Een prestatie die Leo de uitspraak “Die rotjeugd, alles doen
ze sneller” ontlokte. Koen en Guido van de ex-Clan uit Warnsveld die ook
aangeschoven waren, zagen de mogelijkheden van beide banen, en werden
enthousiast deze banen ook eens te gaan varen.

Als laatste volgde een film over zeekayakken
voor de kust van Vancouver Canada. Fraaie beelden van op getijderivieren
varende zeekayakkers die surfen en onvoorstelbare kunsten uithalen op de golven
met hun 6 meter lange boten. En wij maar denken dat we op de Noordzee als
aardig uit de voeten kunnen.

Tijdens de koffie liet Eric nog wat zien van
de plannen ”Etalage naar de Toekomst” in Lochem, waar nagedacht wordt over een
heuse vis/kanopassage.

Gelukkig waren er circa tien leden paraat om op de traditionele doedag werkzaamheden te verrichten aan terrein, materiaal en gebouw van onze kanovereniging. Struiken werden gesnoeid, overtollig groen verwijderd, putten geschoond, dakbedekking gelegd, tegelwerk geëgaliseerd en natuurlijk het overdadig gevallen blad werd verwijderd, hetgeen een forse klus bleek. Boten werden omgelegd en banden losgepeuterd voor hergebruik. Eric trakteerde vanwege zijn verjaardag en we wisten dubbelgezette koffie , die toch nog smaakte, onder een goed gesprek te nuttigen. Kortom een leuke ochtend, maar we kwamen nog wel watvhanden tekort. Er is enig werk blijven liggen dat we mogelijk in de kerstvakantie oppakken.