Een tocht op de vaarkalender die wel doorging. De Dinkel is een pareltje onder de vaartochten. Ondanks de mindere weersvooruitzichten een opgave van negen personen. De Dinkel is al meerdere malen door onze vereniging bevaren. Evenwel was het voor vier van de negen hun eerste ervaring met de Dinkel. Old boy Berend had de tocht al vele malen gemist en nu was eindelijk de dag gekomen dat hij zich met zijn kajak door het Twents landschap kon slingeren. Kersverse leden Yanto en Pieter Bas en aspirant lid Pieter ondergingen eveneens hun vuurdoop op deze ruige rivier. Met Gabriëlle, Hans M, Bjorn, Lidy en ik was het negental compleet.

Het weer viel mee en dat was al een uitdaging minder. Lidy en ik hadden voor de canadees gekozen, wat voor ons een extra uitdaging met zich meebracht, namelijk de waterstand. Die was laag, te laag voor onze canadees. Wat betekende dat we regelmatig stukjes te voet moesten afleggen. Gelukkig heeft de Dinkel een zandbodem. De kajakkers konden in hun boot blijven, hoewel er regelmatig met de peddels even geschraapt moest worden. Het eerste deel ging dan ook wat minder snel. Eenmaal een betere waterstand begon het manoeuvreren langs in het water hangende en liggende takken. Ook de vele scherpe bochten vroegen veel stuurmanskunst. Temeer nog omdat er veelal in de buitenbocht scherpe stenen waren gestort die we niet in aanraking met onze boot wilde laten komen. Helaas kwam onze canadees er niet ongeschonden uit. Op een gegeven moment liepen we onverwachts vast op een of ander obstakel. Bleek een olievat te zijn met opengesneden rand. Wat resulteerde in een op twee plaatsen doorgesneden canvas. Als iemand een tip heeft hoe dit te repareren, horen we dat graag.

Naarmate de tijd en afstand vorderde, werd het weer en de waterstand beter. De 2e pauzeplaats was uiteraard weer op Lutterszand. Een bijzonder fraai gedeelte van de Dinkel. Naast de dagjesmensen te voet, kwamen er ook te kano langs, aluminium canadezen, waarvan we na de pauze er een aantal achterop voeren en ondanks hun geslinger toch wisten te passeren op het smalle riviertje. Eén groter hindernis moest er wel worden overwonnen. Een flinke tak die dwars over het water lag. Doordat Lidy uit de boot was gestapt en iedereen met de kajak er overheen wist te trekken, hoefde niemand de boot uit. Na 21 km kwamen bij het omleidingskanaal en de benedendinkel, het punt waar De Dinkel niet bevaren mag worden. Onder een lekker zonnetje namen we afscheid van de Dinkel. Wat we toen niet wisten, het was de laatste tocht van dit jaar. Opnieuw gooide Corona roet in het eten. En moeten we nu afwachten of het vaarprogramma volgend jaar wel weer op normale wijze doorgang kan vinden.

Helaas heeft de overheid de maatregelen rond corona stevig moeten aanscherpen. Dit heeft tot gevolg dat er ook voor Njord ingrijpende beperkingen zijn. Het bestuur van Njord neemt naar aanleiding van deze ontwikkelingen de volgende beslissing.
Voor de komende 3 weken geen activiteiten binnen en buiten Njord.
Dit betekent:
– Geen vaaractiviteiten, muv van het individueel varen.
– Geen klussen in en rond het clubhuis, muv noodzakelijke reparaties en klussen die door 1 persoon worden uitgevoerd.
– De kantine is gesloten muv voor de muziekleraar en voor diegenen die met een legitieme reden in de kantine aanwezig moet zijn.

Over 3 weken bezien we de situatie  opnieuw.
Namens het bestuur van Njord
Henk Groeneveld

Begin januari waren veel van ons bij elkaar tijdens de NJ receptie van Njord. Dat we toen naast elkaar nog gezellig in de kantine van Njord het nieuwe jaar konden inluiden voelt als een ver verleden. De activiteitenkalender werd bekend gemaakt en we keken weer uit naar een jaar met mooie kanotochten, Pinksterkamp en kanoweekenden. In september zouden we het 40-jarig bestaan van Njord vieren.
Hoe anders is het gelopen. Tochten werden in het voorjaar afgeblazen. De kanocursus werd geschrapt, maar kon uiteindelijk in de zomer toch nog in afgeslankte vorm plaats vinden.
Gelukkig konden na mei de kanotochten, zij het onder bepaalde condities, weer doorgang vinden. Gaandeweg de zomer werd alles weer wat losser. Toch heeft het bestuur afgezien van een feestelijk tintje rond de viering van het 40 jarig bestaan. Dit omdat we dit alleen wilden vieren als iedereen er met een veilig gevoel er aan kon deelnemen en die condities waren daarvoor niet voldoende aanwezig.

Inmiddels lopen we weer tegen een flinke stijging van de Covid besmettingen aan en worden de maatregelen weer aangescherpt. Wat betekent dit voor onze activiteiten bij Njord.

Vooralsnog gaan de kanotochten door. Wel met de verplichting om in de auto een mondkapje te dragen als er niet-gezinsleden bij elkaar in de auto zitten.
Ieder kan er voor kiezen om met eigen vervoer te gaan.
Uiteraard houden we ons aan de voorschriften van het RIVM, zoals afstand houden en niet deelnemen bij al geringe gezondheidsklachten. Voorzichtigheid is geboden.

Wat betreft de activiteiten op de club.
Voor de kantine veranderd er niet veel. We kunnen er alleen niet meer gezamenlijk  een drankje nemen, maar dat gebeurt in deze tijd van het jaar ook maar zelden.
Werkzaamheden aan en rond het clubhuis kunnen vooralsnog doorgaan. Ook de doedag gaat door als het verantwoord is, mogelijk met enkele aanpassingen.
De commissievergadering wordt in afgeslankte vorm gehouden. Alleen bestuur en 1 vertegenwoordiger per commissie. Of het in de fysieke vorm kan doorgaan is nog de vraag. Dat beslissen we tegen die tijd.
Aangezien de verwachting is dat we tot einde van het voorjaar nog veel last houden van Covid virus, staan er grote vraagtekens bij de NJ receptie en de ALV.

Het is een bijzonder jaar. We hebben er toch wel wat van kunnen maken, maar ook bij onze vereniging hebben de onderling sociale contacten ingeboet en helaas kan dit nog een tijd voort gaan duren. Enkelen van ons zijn ziek geworden, maar zover mij bekend goed hersteld. We staan voor een tweede golf en weten niet goed wat we kunnen verwachten.
Een aantal van jullie heb ik dit jaar niet gezien. Via deze weg wil ik hen een speciale groet brengen en hoop hen weer spoedig in gezondheid te ontmoeten of anderszins te spreken.

Allen een hartelijke groet en pas goed op jezelf en elkaar.
Henk Groeneveld

Rondje Fortenroute stond op de kalender. Bij de voorbereiding zag ik dat er 7 km. rechtuit gevaren zou worden naast een auto rijbaan enonder een snelweg door die er vervolgens ook een stuk langs loopt. Niet erg leuk leek mij, ook de vestingstadjes Muiden en Naarden werden niet uitgebreid aangedaan in het beschreven rondje. Kan dat ook anders dacht ik? Ja zag ik, dan slaan we het rechte stuk over. Beginnen in Naarden en dan meer rond het vestingstadje varen en eindigen in Muiden en vervolgens ook hier meer rond de forten/kastelen varen. En zo stond het dan ook de aankondiging op de site en naar de leden toe.Er gaven zich 5 deelnemers op. Dat vond ik te weinig om daarvoor met 2 auto’s richting Naarden te rijden. In overleg met Hans, Geert, Janny en Henk toch het rondje gevaren en stukjes van de vesting stadjes uitgebreid. Dat het meer dan 22 km. werd was voor hen geen bezwaar. Lees verder →

Verslag  tocht op de  Regge zondag 10 november

Het was een klein groepje die zondagmorgen. Met zijn vijven vertrokken we richting Rijssen om bij de Pelmolen te water te gaan, een beetje frisjes nog, maar het beloofde een mooie dag  te worden. Lees verder →

Weekend Leeuwarden, dat was wat er op de tourkalender van Njord stond. Ja, Leeuwarden, daar wilde ik wel eens naar toe. Vorig jaar culturele hoofdstad van Europa, toen was het er niet van gekomen. Dus deze kans liet ik me niet voorbij gaan. Ger, vaarleider, had geregeld dat we bij kanovereniging de Hydronauten voor een kleine vergoeding konden overnachten met gebruik van kantine en sanitaire voorzieningen. Aanvankelijk zouden we met ons vieren gaan, maar Dennis viel helaas af vanwege een blessure. Met ons drieën: Ger, Lidy en ik konden de 3 kajaks wel op het dak van onze auto.

Zaterdag 7 september  9.45 uur arriveerde we bij de Hydronauten waar wij ons direct al konden vergapen aan de puike locatie van deze kanovereniging. Een gastvrij ontvangst met koffie en koek door Judith.  Zij zou zaterdag ons door Leeuwarden gidsen. De start was het Woudmansdiep, de vaart waaraan de kanovereniging  is gelegen. Als snel een stuk kanaal op langs het Stripepaad en rechtsaf het kanaal af waar we werden verrast door een mooie slingerende smalle vaart door een buitenwijk van Leeuwarden. Verder slingerend door een groene omgeving, langs de vestiging van de Leeuwarder Courant en het Friesch dagblad. Verder langs de Watercampus naar het centrum waar we tegen het fraaie  pand van de ‘University Groningen campus Fryslận’ aanvoeren. Her en der zag je nog de kunst die herinnerde aan het jaar 2018 waarin Leeuwarden culturele hoofdstad was. Lees verder →