Het waren me de maanden wel. Njord bestond 25 jaar en dit werd uitgebreid gevierd. Een klein wonder, dat er nog tijd over was om te varen, want dat is toch ook nog behoorlijk gedaan. En?. ik heb niets gemist. Inmiddels verwonder ik me er niet meer over, maar het gebeurt me nog steeds, dat ik rivieren en beken bevaar, die ik nog nooit heb bevaren. Vlak voor onze jubileumweekenden nog heerlijk gevaren op de Vecht (Overijssel). Van Dalfsen naar Zwolle. Dit stuk was nog nooit eerder bevaren, maar echt de moeite waard. Op 8 oktober op de Beurzebeek, wat was aangekondigd als de Slinge. Een korte tocht met maar liefst zeven stuwen. Normaal hangen er gootjes bij de stuwen, waar je met de kano af kunt, maar die halen ze op 1 oktober altijd weg, bleek nu. Dus waren we net te laat.
De belangstelling voor deze tocht was groot, maar liefst 22 deelnemers. Maar wat een verval in water heeft dat stukje beek. Stel je voor, dat die stuwen er niet waren geweest. Hadden we daar een mooie wildwaterbaan kunnen hebben. Tip voor het Waterschap.
Wat ik niet wilde missen, waren de jubileumweekenden. Eerst de re?nie met het weerzien van oude bekenden. Ren? en Marieke bijvoorbeeld, al weer een tijdje bij ons weg, maar zij hebben Gijs-Jan net nog als baby meegemaakt. In die tijd vertrokken ze, omdat ze gingen studeren en nu wonend in Utrecht. Veel onbekende gezichten, die van voor mijn tijd bij Njord. Een enkele naam, waar ik nooit een gezicht bij had gezien. Dit had wel eens verrassende uitkomsten, blijkt er een heel ander gezicht achter een naam te zitten, dan ik me altijd had voorgesteld. Later nog de reacties in het gastenboek op de site gelezen. Het zijn er niet erg veel, maar wel leuk om te lezen.
Dankzij een jubileumactiviteit voor het eerst het Staring-koepeltje bezocht. Tom Roelofsen wist me te vertellen, dat het in zijn kinderjaren al niet meer gebruikt werd. Toen was het een leuke speelplaats voor kinderen. Maar nu staat het koepeltje er weer in volle glorie.
Een mooi uitzicht over het landschap en ook een uitzicht op het tentenkampement van de
kampeerboerderij ernaast. Daar wordt een nieuwe vorm van kamperen in praktijk gebracht. De tenten zijn groot en hebben een legerachtige uitstraling. Ze schijnen best wel comfortabel te zijn ingericht en zelfs voorzien te zijn van een kachel. De doelgroep bestaat uit mensen, die landelijk rustig en comfortabel willen kamperen. Ik houd daar ook van, maar aantrekkelijk vond ik het er niet uitzien.
Het tweede jubileumweekend was voor de jeugd. Die hebben het goed naar hun zin gehad, wat ook gold voor de ouders die hen begeleidden.
Ik was daar ook bij en spreek dus uit eigen ervaring. Ik moest wel thuis gaan slapen. De moeders konden het wel alleen. E?n man, Leo Lucas, vonden ze wel genoeg. Ach, het sliep thuis wel zo rustig. ’s Ochtends kon ik zo aanschuiven bij het broodjes bakken boven de vuurkorven.
Ook dit jaar de Veluwe Rally weer gevaren. Helaas heb ik niet de tel bijgehouden en de medailles niet ordelijk bewaard. Maar zolang ik lid ben van Njord heb ik er hooguit twee gemist. Dit jaar in mijn eigen kayak, wat toch wel leuker is dan in de Njordees.
Er deden dit jaar 501 deelnemers mee. De Dolfijnen hadden een groep van 50 jeugdigen op de 35 km laten varen. Hierbij hadden ze ook vriendjes en zo meegenomen. Hoe zouden ze daar tegen veiligheid aankijken? Bij Njord laten we niet zo gemakkelijk jonge jeugdleden meedoen en zeker geen onervaren kano?rs. Maar het was me al vaker opgevallen, dat er door verschillende groepen gemakkelijk werd omgegaan met veiligheid.
Aan de 100 km hadden 101 mensen meegedaan. Daar heb ik ook al eens aan gedacht en wie weet komt het er ook nog eens van. Dat wordt wel een zomertje oefenen dan. Zijn er nog meer vrijwilligers?
We zitten nu volop in de herfst en het is nu ik dit stukje schrijf 17 oktober en nog steeds prachtig weer. Er werd deze zomer veel geklaagd over het weer, maar inmiddels hebben we al twee maanden achtereen nagenoeg ononderbroken mooi weer. Als dat maar goed gaat bij het aanstaande Biesboschweekend. Zul je net zien dat het mooie weer dan op is.
Het is ook mooi visweer. Ja vissen, geen geliefd onderwerp bij kano?rs, maar mijn zoontjes zijn er veel mee in de weer dit jaar. Noodgedwongen ik dus ook. Tuigen uit de war halen, dobbers uit de bomen halen, haakjes uit vissenbekjes verwijderen. Uren ben ik er mee bezig geweest dit jaar. En nu moeten de hengels mee naar de Biesbosch. Dus dat wordt misschien wel ouderwets vis bakken op het kampvuur
De grote droom van Gijs-Jan is een snoek te vangen en deze ook nog op te eten. Maar snoeken schijnen beschermd te zijn. Tja, en ik vind het eigenlijk ook wel zonde, zo’n mooie grote vis uit het water te halen en op te eten. Gelukkig laten ze zich niet zo gemakkelijk vangen en is dat dilemma er even nog niet. We kunnen ze wel zien, bij ons achter in de beek. Het water is zo helder dat je wel eens een snoek in het water ziet liggen. Meestal liggen ze stil.
De volgende mijmering is al weer in 2006 en dan is het volop winter. De laatste tocht is op 6 november en daarna wacht ons de winterstop, totdat we weer in Beemd beginnen.