Uitwijk Dranse de Savoie

De waterstanden in de Cheran vielen bar tegen. Gewoon te weinig om te gaan varen. Vaargenoten die op woensdag (nadat het dinsdag regende) geweest waren hadden al keien gestuiterd. Nu weer 10 a 20 cm minder dus uitgeweken naar de Dranse, die elke werkdag tussen 0800 en 1200 water heeft dat wordt losgelaten uit de boven gelegen stuwdam. Even zoeken naar de instapplek. Al die mooie passages zien er zeer verleidelijk uit, maar wat is er achter die bocht tussen de tunnels. De beschijving is niet helemaal duidelijk. Bij het pendelen, toch maar even gevraagd bij de raftingclub en niet voor niets. We hadden een startplek net voor een WW IV/V plek uitgezocht met een onbevaarbare passage. Dan maar wandelen met de kayak op de schouder, door de tunnel en na de brug te water. Mooie WW III passages en soms technisch best lastig. We ontwijken tweemaal een passage die we te gevaarlijk vinden door met werplijnen de boten omhoog te trekken en weer af te laten. Met de actiecamera op hebben we mooie beelden geschoten. Na een startraject dat best lastig, maar ook uitdagend was, volgde het standaard WWII+ traject dat dor de rafters bevaren wordt. Wat een vliegjes zeg. Hier wil je insecteneter zijn, dan kun je genieten. Nu was de enige remedie het eskimoteren of ruim je zelf met water besproeien. Albert heeft mooie plaatjes geschoten en zocht daarna een mooie uitrustplek voor zichzelf. Zie fotoboek op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=82

Albert: Ik wil de vakantie rustig beindigen en besluit om te gaan pendelen. We brengen de auto van Eric alvast naar het eindpunt waar hij nog even een praatje maakt met instructeurs van een raftverhuurder . Terug bij de jongens vertelt Eric dat ze een passage van ww-4-5 voorbij moeten en het advies is om na de tunnel  in te stappen, dat is ongeveer 500 meter verderop. Terwijl de heren met boten  richting de tunnel lopen, zet ik voor mijzelf nog maar even een bakje koffie. Het wordt tijd om eens verder te gaan, toeter nog even vriendelijk naar de jongens die inmiddels al door de tunnel lopen. In het zonnetje wacht ik de vaarders op en maak wat foto’s. Ik probeer nog meer foto’s te schieten maar dat valt niet mee, ze hebben het tempo er behoorlijk in. Ik besluit de schaduw op te zoeken om te lunchen aan de rivier. Genietend van alles wat je maar voor kan stellen blijkt de tocht iets eerder afgelopen te zijn dan mijn lunch en zo kon het gebeuren dat Eric mij al kwam opzoeken aan het water (met auto en niet met boot voorbij varend). We rijden verder vanuit Thonon richting Basel en besluiten alle snel, en tolwegen te vermijden. Met groot plezier rijden we een uur langs het meer van Geneve, rijden 2 mooie bergpassen in Zwitserland en van Bern zien we de binnenstad. Aan het eind van de middag komen we aan in Duitsland. In Bad Krozingen vlakbij Freiburg gaan we overnachten. Heerlijk buiten op het terras gaan we eten en nemen nog eens rustig de afgelopen week door.