Dat waren de bestemmingen die door Leo de Jong werden getoond
op de filmavond van de PWBZ op 19/12. Uiteindelijk 9 man/vrouw sterk keken we
tot ver na 22:00 naar de fantastische beelden en het wervelende verhaal dat Leo
over zijn belevenissen samen met Yvonne, Sangitta en een groep Ecuadorianen
beleefden deze zomer. Ze voeren over de Amazonerivier diep de jungle in op zoek
naar een indianendorp dat zo’n vier dagen stroomafwaarts lag. Sangitta raakte
aan de man en Leo keek de kunst van het met blaaspijpen uit de bomen schieten
van apen af. Al met al een unieke ervaring die werd afgesloten met een bezoek
aan de Galapagoseilanden. Met verbazing hebben we geluisterd en naar de de
pendelkano van de indianen gekeken.

Daarna volgden fraaie filmbeelden van Njord leden
op de wildwaterbanen van DWD in Zoetermeer en Sault Brenaz. Herkenning en
erkenning voor de kunsten van Tobias die als eerste jeugdlid van Njord de DWD
ongeschonden nam. Een prestatie die Leo de uitspraak “Die rotjeugd, alles doen
ze sneller” ontlokte. Koen en Guido van de ex-Clan uit Warnsveld die ook
aangeschoven waren, zagen de mogelijkheden van beide banen, en werden
enthousiast deze banen ook eens te gaan varen.

Als laatste volgde een film over zeekayakken
voor de kust van Vancouver Canada. Fraaie beelden van op getijderivieren
varende zeekayakkers die surfen en onvoorstelbare kunsten uithalen op de golven
met hun 6 meter lange boten. En wij maar denken dat we op de Noordzee als
aardig uit de voeten kunnen.

Tijdens de koffie liet Eric nog wat zien van
de plannen ”Etalage naar de Toekomst” in Lochem, waar nagedacht wordt over een
heuse vis/kanopassage.

Gelukkig waren er circa tien leden paraat om op de traditionele doedag werkzaamheden te verrichten aan terrein, materiaal en gebouw van onze kanovereniging. Struiken werden gesnoeid, overtollig groen verwijderd, putten geschoond, dakbedekking gelegd, tegelwerk geëgaliseerd en natuurlijk het overdadig gevallen blad werd verwijderd, hetgeen een forse klus bleek. Boten werden omgelegd en banden losgepeuterd voor hergebruik. Eric trakteerde vanwege zijn verjaardag en we wisten dubbelgezette koffie , die toch nog smaakte, onder een goed gesprek te nuttigen. Kortom een leuke ochtend, maar we kwamen nog wel watvhanden tekort. Er is enig werk blijven liggen dat we mogelijk in de kerstvakantie oppakken.

Zondagmorgen 28 september treffen wij elkaar om 6.00 uur ’s morgens bij het botenhuis. Met de slaap nog in de ogen staan wij in het donker boten te laden. We gaan met de C7 en vijf kajaks het water op. Eerst halen wij onderweg naar Lathum Eric in Borculo op. Om 7.30 uur arriveren wij in Lathum. Aan de waterkant is het al een gezellige drukte. Van heinde en verre zijn verenigingen naar Lathum gekomen om de Veluwe Rally te varen. Ook het “tentenkamp” lijkt de nacht goed bezet te zijn geweest. Op het water…..mist. Het zicht is minimaal en er mag niet worden gestart.
 
Wij nemen koffie en wachten af. Rond negen uur is het zover. We mogen ons klaar gaan maken en de start van de 50 kilometer tocht is tegen half tien. Eenmaal op de IJssel trekt de mist snel op. Het ziet ernaar uit, dat het een fraaie dag gaat worden. Onder de bezielende leiding van Henk heeft de C7 er met zes volwassenen en drie kinderen de vaart goed in. De verdeling van het gewicht is echter te ver naar voren. Bij tegemoet komende scheepvaart duikt de neus van de Njordees angstig diep in de golven. De sfeer is er niet minder om.
 
Even voorbij Dieren vinden wij in een inham van de IJssel een mooie plek voor de koffiepauze. De zon schijnt intussen volop. Zo maken wij het gemiste zondagmorgen ontbijt op een plezierige manier goed. We worden verrast door een eigenaardig stel, dat de Veluwe Rally van Lathum naar Zutphen over het land wil maken. Hij, in ouderwetse kledij op een fiets met een groot voorwiel en een veel te klein achterwiel. Zij, in een gemotoriseerde rolstoel. Zij zoeken de nabijgelegen controlepost, die over het land bijna onbereikbaar blijkt. Verwondert en met respect kijken wij ze na. Om ze vervolgens bij de lunch in Zutphen weer tegen te komen. Chapeau!
 
Onderweg naar Zutphen en bij de aankomst in de haven wordt het bijzondere karakter van de Veluwe Rally weer eens duidelijk. Met ruim 500 deelnemers is de IJssel op zo’n dag het domein van de kanovaarder. Een lange sliert kano’s op het water, overal langs de oever pauzerende kanovaarders en veel blijken van herkenning. In Zutphen ontmoeten wij Johan en Greet Terwel. Goed te zien, dat zij de sfeer weer komen proeven. Petra en Thomas komen voor Tom en de vrouw van onze gasten Bram van der Scheur en zijn zoon, onthaalt ons met koffie.
 
De laatste etappe begint nog heerlijk in de zon. Geleidelijk steekt de wind op. Helaas uit tegengestelde richting. De bedoeling was net na Gorsel nog een stop te maken. Na Gorsel waren de mooie strandjes echter op. Er zat niets anders op dan doorvaren naar Deventer. Vlak na de brug over de A1 passeren wij de jolige afsluiting van de duikvereniging. In hun pakken, laten zij zich al borrelend met de stroom meevoeren.
 
Om 16.00 uur zijn wij in Deventer en de chauffeurs worden door Hans teruggereden naar Lathum. Bij Doesburg gaat Henk met botenwagen de strijd aan met een enorme groene tractor, waarachter een kar met motorboot van fors formaat. Beiden geven geen krimp. Als de weg op is zit er voor Henk niets anders op dan via een bijzondere manoeuvre over de verkeerde weghelft, door de middenberm alsnog voor de tractor  te komen. Na een bijzondere dag zijn wij om 19.00 uur terug bij het  botenhuis.