Afgelopen zaterdag was het zover. Mijn eerste kanotocht en met mij die van vele andere cursisten van de kanocursus van dit jaar. Tijdens het pinksterkamp had ik al eens een poging gedaan een tocht te varen, maar was toen door wilde verhalen over hoge golven zo bang en krampachtig in de boot gestapt dat ik in de haven al omging. De herkansing vond plaats tijdens de midzomeravondtocht. Het water was rustig, geen golf te bekennen. Het weer was weliswaar wat wispelturig; toen we in Borculo te water gingen begon het wat te miezeren en iets verderop goot het. Maar op het water merk je daar weinig van en het was gelukkig niet koud.

We vertrokken met een behoorlijk aantal boten, waaronder een groot aantal kinderen. In een lange sliert bevolkten wij de Berkel. Om even uit te rusten en wat foto’;s te maken hebben we onderweg een vlot gemaakt, de Berkel was bijna te smal voor alle boten naast elkaar. In de buurt van Zwiep voegde de tweede groep zich bij de eerste, met onder andere twee Canadezen. Zo voeren we Lochem weer binnen, moe, maar voldaan. De jeugd stortte zich op de zoutjes en de nootjes en konden daarbij genieten van een fotopresentatie van eerdere kanotochten (en zelfs van die die we net gevaren hadden, de techniek staat voor niets!). En ook de volwassen sloten de avond na het ophalen van de auto’;s in Borculo onder het genot van een drankje en de foto’;s van de tocht over de Lahn af. Petje af voor alle cursisten en zeker voor de jongsten, dit was onze vuurdoop, ik hoop dat er vele leuke tochten volgen.

Het pinksterkamp werd dit jaar weer eens in Friesland gehouden. Al eerder hebben we Friesland aangedaan n.l. Eernewoude, Ter Kaple en Oosterlittens. Dit jaar waren we te gast op camping ?De Bearshoeke? te Oudega-W. Friesland kent maar liefst 3 plaatsen met de naam Oudega vandaar de aanduiding W. Door het gebruik van de tom-tom kwam een enkeling hierdoor (bijna) in de verkeerde Oudega terecht.
Vrijdag avond kwamen de meeste deelnemers binnen druppelen. De tenten werden opgezet en er werd nog even gezellig een borreltje met elkaar gedronken. De kinderen hadden elkaar al weer gauw gevonden en waren druk aan het spelen. De diabolo was dit jaar erg in trek. Ook de kinderen van andere kampeerders op het veld werden aangestoken en speelden het gehele kamp mee.
Zaterdag ochtend opende Bart het 26e pinksterkamp. We wilden net vertrekken voor de tocht naar Heeg toen eerst Hans P en daarna Jan met zijn zoon Thijs aan kwamen, i.v.m. een ongeluk hadden ze behoorlijk veel tijd verlies, maar gelukkig nog net op tijd. Met ruim 30 personen kanoden we naar Heeg, er stond een fris windje wat op het open water wat golven gaf. De een zegt: gaaf, cool, vet. En voor de ander is het even over een drempel heen. In Heeg kon een ieder even z?n gang gaan, nog wat laatste boodschappen doen en een ijsje eten voor de kinderen. De terug weg werd spannend want we gingen via de poelen terug naar Oudega. Bij het begin stond er al een bord dat het niet geschikt voor kanovaarders is. Dat we een paar overdragingen zouden krijgen wisten we maar het waren er meer dan we verwacht hadden. De broers Gerald en Ron probeerden met succes onder een lage brug door te komen, door op z?n kant op elkaars kano te leunen. Bij de daarop volgende duiker dacht Ron, daar kom ik ook wel onderdoor, maar hij kwam bedrogen uit en haalde een nat pak. Het was wel een mooi gezicht geweest hoe hij te water ging, heb ik horen vertellen.
Voor de koffie ?s avonds gingen 5 mannen met hun kano het water op richting Sandfirden. De rest van de club ging te voet richting Sandfirden. Samen dronken we koffie met Friese koek naast het kerkje van de drie huizen rijke dorpskern. Toen het begon te schemeren bouwden de heren hun geknutselde nachtverlichting op de kano. Het zag er allemaal ingenieus uit wat ze bedacht hadden (allemaal geslaagd) en ze hadden een prachtige ?nachttocht? gehad.
De volgende dag was er de keus uit een lange tocht en een korte tocht. De hele nacht had het geregend. Gelukkig werd het tegen een uur of 9 droog en bleef het hoe genaamd ook droog. Een trieste dag bleef het echter wel qua weer. Daphne had de pech tijdens het spelen op een toestel een wond op te lopen waarvoor ze naar de eerste hulp van het ziekenhuis moest. De deelnemers van de korte tocht hebben op haar gewacht. De tocht werd hierdoor nog korter. Menig kind vond het wachten niet erg, ze konden zo langer met elkaar spelen.
Het gezamenlijk avond eten stond in het teken van het land Itali?. Mocht je denken dat wordt alleen maar macaroni eten heb je het mis, de heerlijkste gerechten kwamen op tafel. En ook nog eens zeer gevarieerd, van Italiaans brood tot verschillende pasta gerechten en van aubergine gerecht tot Italiaanse gehakt balletjes. Als klap op de vuurpijl kwam Henk aangereden met een heuse ijsco kar. Hij rinkelde met de bel en iedereen kwam aangelopen, zelfs de andere camping gasten pikten hun graantje mee. Maandag stapte iedereen weer in de kano richting Gaastmeer. Het laatste half uur begon het te regenen. In de regen kano?s schoonmaken en weer richting camping met de auto. Iedereen moest de tent helaas nat inpakken. Na het kano afladen in Lochem hebben we in de kantine gezamenlijk chinees gegeten, dit was een goede en gezellige afsluiting van weer een geslaagd pinksterkamp.

Op de re?nie in 2005 is er al over gesproken. We gaan nog een keer met z?n allen varen. Met z?n allen, bedoelen we ook de leden uit het verleden(met respect). Maar ja, dat moet wel georganiseerd worden. Omdat er vanuit die doelgroep niet veel gebeurde, heeft het bestuur of toercommissie, de bal opgepakt en werd er een landrottentocht georganiseerd. Ook alle andere leden van de vereniging, inclusief de cursisten mochten deelnemen.

Op 3 juni werden we om 13.00 uur verwacht bij het botenhuis. Er stonden al twee mooie partytenten, voor als het misschien wat minder zou worden, want bij terugkomst zouden we met z?n allen gaan barbecuen. Nu allemaal de boten. We waren benieuwd of er voor iedereen een boot zou zijn, want de leden bleven komen. Voor de zekerheid was de C-7 ook al klaargelegd en die heeft dan ook meegevaren. Sommige leden hadden wel 2 jaar niet gevaren, maar het schijnt bij kanovaren net zo als bij fietsen te zijn, als je het eenmaal kent verleer je het niet. Het ging ons tenminste allemaal goed af, alleen het in- en uitstappen ging bij ondergetekende niet zo goed, maar dat vroeger ook al een probleem.

Diverse leden maakten onderweg foto?s, o.a. Bertus, die in de C-7 zat. Jaap leek dat ook een leuk idee en volgde Bertus? voorbeeld en ging ook staan om alles voor het nageslacht vast te leggen. Maar helaas, daar ging z?n mobieltje en nu kunnen de vissen bellen en foto?s maken. Als je binnenkort nog eens een ringtoon hoort onder je boot, dan weet je dat dat de ringtoon van Jaaps mobieltje is. Heel jammer, ?k was erg benieuwd naar de foto?s.

Bij de 1e stuw werd alles overgedragen en zijn we doorgevaren tot aan de koepeltje van Staring. Hier hebben we lekker in de wei gezeten, wat we trouwens wel eerst even aan de eigenaar van het land hadden moeten vragen, dit kwam de boerin ons even vertellen. (De volgende dag is er een bos bloemen bezorgd met onze excuses). Nadat we een hartig hapje van Hannie hadden gekregen, ze was er zelf jammer genoeg niet bij, zijn we aan de terugtocht begonnen.

Bij aankomst bij het botenhuis, stond er een geweldige barbecue klaar en hebben we heerlijk samen gegeten. Ook de leden, die naar Scheveningen waren geweest waren op tijd terug en konden gezellig meedoen.

Vanaf deze plaats wil ik alle mensen, die dit alles verzorgd hebben, heel hartelijk dank zeggen. Het was een smakelijk einde van een hele gezellige middag.

Waalclinic 16 en 17 juni 2007

Al vroeg in dit voorjaar kwam via internet de mededeling dat je een Waalclinic kunt volgen die via het Gewest Oost wordt georganiseerd. Nou ben ik niet ??n van die leden die zich helemaal op haar gemak voelt op groot water, dus ik dacht gelijk; inschrijven maar, beetje meer kennis en vaardigheid kan geen kwaad.
Erg prettig om te horen dat Lidy dezelfde mening was toegedaan zodat we er met z?n 2-en naar toe konden gaan.
Ik moet eerlijk bekennen dat naarmate de datum dichterbij kwam ik toch wel een beetje de kriebels begon te krijgen.
Toen we vrijdagsmiddags met een afgeladen auto op de camping aankwamen, ging dat gevoel van kriebels over in angstzweet; jeetje, wat is de Waal groot en wat een enorme schepen varen daar; grote schepen met tot 4 lagen zeecontainers erop????..en een golven????gelukkig duurt het nog ??n nacht voor het zover is.
We werden hartelijk welkom geheten door Nico v Middelkoop en Cor Blok. In totaal kwamen het weekend 30 personen vanuit de verschillende verenigingen uit het Gewest Oost. We hadden een prachtig veldje met uitzicht op de Waal.
Na een stevige maaltijd met kip tandori kwamen er meerdere deelnemers aan. Er was een hele relaxte sfeer. S? avonds hebben we met elkaar wat moed ingedronken en zijn we op tijd naar bed gegaan.
De volgende ochtend werden we in 3 groepjes verdeeld. Wij hebben gekozen voor het laagste nivo. We waren met 9 cursisten en 3 instructeurs. Met bibbers in de benen ben ik de boot ingestapt, verstand uitgeschakeld en peddelen maar?????
Wat een fantastisch dag hebben we gehad!!! De instructeur heeft alle technieken tot in de perfectie doorgenomen, niks niet vervelend of saai om te doen, allemaal heel praktisch. s? middags gelijk toepassen. Dus eerst de lage peddelsteun en dan s? middags dwars op de golven en dit kunstje goed uitvoeren, anders ga je om. Eerst goed het opkanten oefenen, dan om de kribben heen varen met opkanten. Kant je niet goed op, dan kom je verkeerd op de stroming en ga je de verkeerde kant op.

Wij hebben die dag enorm veel geleerd. Alles werd goed uitgelegd en ingeoefend. Van angstzweet was niets meer te bekennen. Al na een half uur had ik het vertrouwde gevoel weer in de boot. Instructeurs voor, achter en naast, dus wat kan je gebeuren?

S? middags in een krib nog even de X-redding geoefend. Die zat er nog goed in bij ons, binnen de 2 minuten zaten we weer op de plek. Het oefenen in het zwembad is niet voor niets geweest.
S? avonds hebben we een flinke regenbui gehad, waardoor we wat later konden beginnen met het koken, maar beide vonden we het wel prima; even lekker relaxen met een borrel en een versnapering, heerlijk????
Na een overheerlijke maaltijd met hutspot hebben we met de koffie en de borrel weer buiten kunnen zitten. Bere gezellig. Een bonte verzameling van kano?rs, drankjes en hapjes passeerde de revu, vari?rend van kruidenthee, ros?, kampense kruidenbitter tot chocolade, nootjes en worst. Ik heb enorm genoten van de gezelligheid; Cor met zijn humor en grappen, Nico met alle verhalen rondom het kanovaren, Thijs met z?n Kampense kruidenbitter, Paul met zijn perikelen rondom de aanschaf van een nieuw surfpak en natuurlijk niet vergeten het gezamenlijk terugkijken van de videofilmpjes van de 2e en 3e groep. Deze groepen hebben in de wals bij Pannerden gevaren en hebben allerlei capriolen uitgehaald, kortom de avond vloog voorbij.

De volgende dag hebben we ons oa met het surfen beziggehouden. Ik weet nu dat als ik dorst heb ik beter tijdens het surfen kan gaan drinken, want het standaard commentaar van Nico was; ?tempo maken, en drinken maar? . Waarbij hij bedoelde dat ik zo plat op de boot moest gaan liggen dat ik uit mijn op het dek geknoopte bidon kon drinken. Op de hoge golven was het echt kicken als je het juiste moment te pakken had en dat had ik inderdaad een flink aantal keer. Veel tijd om even op adem te komen kregen we niet, gelijk na de surf was het; ?tempo, nu?????? Jee, nooit geweten dat kanovaren zo vermoeiend kon zijn.
In de pauze gebeurde het onvermijdelijke; uitleg van wat er bij de wals van Pannerden gebeurd???..het was wel even slikken dat we daar zouden gaan varen; na het zien van de filmpjes de vorige avond uit al die ?ervaren? groepen keek ik daar niet bepaald naar uit. Maar de uitleg was helder en simpel, nu alleen nog even doen?????we waren die dag met 5 cursisten en 3 instructeurs, dus veiligheid was gewaarborgd, maar de kans dat je als eerste de wals in moet is 20 %. Ik was de klos. Enigszins gespannen vloog ik met volle kracht de wals in zoals was uitgelegd; Vaartmaken, wachten op de stroming, boogslag links, lage peddelsteun rechts, tegenslag maken en dan vooral met rechts de eerste slag maken. Theoretisch zou je dan 180 gedraaid in de stroming moeten zitten??????.nog even een schietgebedje en dan gaan?.?en dat viel eigenlijk heel erg mee????..eigenlijk was het hartstikke gaaf om te doen!! van de ca 15 pogingen zijn wij geen van beide omgegaan en er zaten echt hele goede bij!! Dit was echt kicken!!

Als laatste kunstje zijn we met alle cursisten tegelijk op de stroming omgegaan om vervolgende via de X redding weer in de boot te stappen, makkie!!

Na dit weekend lijkt de IJssel wel een sloot en de boten op de IJssel maar dinky-toys. Dit weekend heeft inderdaad mijn verwachting ruimschoots overtroffen; op groot water zit ik vanaf nu veel zekerder in mijn boot. Bovendien was het heel erg gezellig en spotgoedkoop; de clinic is kosteloos, de instructeurs zijn erg goed en de kosten van de luxe camping zijn 6.50 per nacht. Ik kan het ieder Njordlid aanraden om het zeker ??n keer te doen. Ook voor de echte cracks is er nog veel bij te leren. Wij willen ons volgend jaar opofferen om Berend en Henk de gelegenheid te geven om te gaan, maar het jaar erop zijn wij zeker weer van de partij!!