Verslag weekend Ems 

Foto’s op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=96

Op zaterdagmorgen om 6.00 uur gaat de wekker af. Best vroeg, zeker voor Berend en Erik die de avond ervoor een whiskyproeverij hebben gehad. Wonder boven wonder waren de heren (Erik is bij ons blijven overnachten) zaterdagochtend snel uit bed en ogenschijnlijk nog fit ook.
Aangekomen bij het clubgebouw was Hans al volop in de weer. Rond 7.30 uur zijn we richting Duitsland gereden met 4 kajaks op het dak.
De auto van Hans zouden we ergens vlak bij een kanovereniging in Lingen parkeren. Aangekomen in Lingen, zagen we niet gelijk waar we moesten zijn. Op goed geluk spraken we een man aan die zijn hond aan het uitlaten was; of hij wist waar de kanovereniging zat. Nou , dat wist hij wel, of hij ook even de poort voor ons open zou doen? Onze verbazing was groot; het bleek een lid van de vereniging te zijn die tegenover het clubgebouw woont. De auto stond in ieder geval veilig. Dit begint goed.
Met z’ n 4-en in de andere auto zijn we naar het beginpunt in Rheine gereden. Na het inpakken van de boten volgt natuurlijk een lekker kopje koffie. Hans had een heerlijke appelflap meegenomen. Die hebben we in het zonnetje opgegeten.
Rond 10.15 uur zijn we weggevaren.
Er zat op bepaalde plekken een behoorlijk stroming, andere stukken weer veel minder of niet. Al met al hadden we er een behoorlijke vaart in. Zelfs Erik, die met zijn wildwaterpeddel vaarde, had de “ sloffen er behoorlijk in”.
De eerste pauze werden we verblijd met een overheerlijk koek van Erik. Tjonge, dat wordt wel behoorlijk doorpeddelen om alle kilo’ s er weer af te krijgen.
Er zat een leuke stroomversnelling in die we met onze boten konden nemen.
Daarnaast was er 1 sluisje op het traject dat we handmatig moesten bedienen. Civiel technicus Erik werd als vrijwilliger aangewezen om de sluis te bedienen. Na even oefenen ging dat goed. Er zaten ook voor hem nog leermomenten in. We waren echter allemaal blij dat er van de andere kant ook boten kwamen, ging het allemaal net even iets sneller.
Na een zonovergoten en prachtige tocht kwamen we rond 16.00 uur aan op de camping.
We hebben de tentjes opgezet en daarna het terras van het naburige restaurant bekeken; na een dagje varen ging een glaasje er wel in. In ons beste Duits hebben we maar gevraagd of we er ook konden eten (er was nl een besloten party) In plat Nederlands dialect werd ons verstaan gegeven dat dat geen enkel probleem was.
De serveerster bleek een gezellige Nederlandse die kon zingen en line-dansen. We hebben tot laat in de avond op het terras gezeten; heerlijk gegeten en gezellig gepraat.
Daarna nog even een borreltje bij de tent. Daar hoorde volgens Berend en Erik een chocolaatje bij. Ik snapte de logica niet, maar de chocolade sprak me wel aan. De heren hadden op de whiskyavond een doosje heerlijke pralines buit gemaakt, en die hebben we met z’ n allen opgegeten (weer een kilo erbij….) Dit alles gebeurde natuurlijk bij kaarslicht. Volgens Berend had Erik zelfs nog een doosje in zijn auto gelegd. Die staat in Vorden. En dat bij deze temperaturen……. Erik weet daar echter niets (meer?) van. Blijft natuurlijk de vraag wie van de 2 het beste geheugen heeft.
Het was een heerlijke avond; tot het slapen gaan in de korte broek en een shirt gelopen.
Voor Berend en mij was het de eerste nacht in ons nieuwe tentje. De thermokleding die ik altijd aan heb waren volstrekt overbodig, het was gewoon warm.
De volgende morgen scheen de zon volop; omdat we direct aan het water stonden, was het een prachtig gezicht. Douchen hebben we maar achterwege gelaten; de camping was nogal gedateerd en zag er niet zo fris uit. Maar ja, wat wil je ook voor 5 euro.
De tocht verliep weer voorspoedig; mooi weer, af en toe stroming en een mooie omgeving.
We waren op tijd terug bij de auto.
Al met al een heerlijk weekend met prachtig weer, mooie tocht, lekker eten en aangenaam gezelschap. Jammer dat het al weer voorbij is. Morgen om 6.30 uur gaat de wekker weer en begint het normale leven weer. Dat lijkt altijd mijlenver weg als je op het water zit.
 

Pinksterkamp 2011 Hase

Zie voor een selectie van de foto’s https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=93
en op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=95 De Hase is een mooie rivier nabij Osnabrück . Zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/Hase
We kampeerden op een kampeerterrein vlak bij het voormalige slagveld van de Romeinen en Saksen nabij Kalkriese zogeheten Varusschlacht. Dat feest werd precies met de Pinksteren gevierd, en kregen we daar het nodige van mee. Zie ook http://www.kalkriese-varusschlacht.de/.

De Hase bleek een kronkelende rivier met hier en daar een stroomversnelling en fraaie natuur. Het was dan ook genieten voor de jeugd , die elke golf als welkome verrassing in de tocht ervoeren. Enfin de foto’s spreken voor zich.

Dit jaar werd er door iedereen een bijdrage geleverd voor de toverdrank die Bert en Ineke op een brutselplek onder een driepoot wisten te fabriceren. Het smaakte geweldig (zie  en op de achtergrond hadden we soms leuke , soms wat overdadige muziek. Tja dat krijg je als je midden in het feestgedruis van de Varusschlacht beland. Wij brachten het er levend af en dat kon menig Romein en Saks in het Teutenburger Wald.

Hemelvaart 2011 ; Zwitserland (Sense, Simme, Aareschlucht en Vorderrhein)

Kijk voor foto’s op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=92

Woensdagavond 1800 strak vertrokken we gepakt en gezakt richting Mainz. We kwamen uiteindelijk in de Taunus terecht waar we in een echt lokaal Gaststätte onderkomen vonden. Binnen waren het oude maar schone kamers, gelegen aan een oude deel. Het bier en ontbijt smaakte prima, alhoewel de waard er in de ochtend om 0700 echt moeite mee had.

Op Donderdag kwamen we rond 1300 aan in West Zwitserland waar de Sense, Simme en de Saane stromen. Ons oorspronkelijke doel de INN in Oost Zwitserland en Lech in Oostenrijk laten we wijselijk oost en links liggen. Daar valt deze Hemelvaart onmûndig veel regen, waardoor het varen én niet zo leuk én gevaarlijk wordt.

De Sense is een prachtige rivier die niet vaak bevaren kan worden. Zie ook http://www.kajaktour.de/sense.htm Maar we hadden het geluk dat het daags ervoor goed geregend had. De Sense stroomt door een natuurgebied en heeft een kloof uitgesleten in de kalkrijke rotsen. Overhangende rotswanden en fraaie meanders zijn het resultaat.We eindigen na een spectaculaire en fabelhafte tocht bij een echte Zwitserse overdekte brug, waarmee de Zwitsers hun koeien over de kolkende rivier kunnen leiden. We zoeken een camping op in de buurt van de Simme. Alle leden van het gezelschap hebben deze tocht goed doorstaan, dus morgen kunnen we wat meer actie opzoeken. We kamperen in Zweisimmen, waar een huis staan dat door een houten draak wordt omkronkelt. Fraai wat die Zwitsers met hout doen.

Vrijdag is het tijd voor meer actie en dat vinden we bij de Simme.
De Simme Zie http://www.kajaktour.de/simme.htm  is een mooie bergrivier die door een snel afdalende kloof stroomt. We varen van Boltigen naar Erlenbach een traject dat we vorig jaar ook deden. Er staat nu meer water en druk op de rivier, maar dat geeft geen grote problemen. De 1,5 meter hoge waterval verkennen we eerst en nemen hem ongeschonden aan de linkerkant. De meanders, verblokkingen en stroomversnellingen volgen elkaar in hoog tempo op. Een genot.

Na het varen van de Simme willen we de Saane gaan varen. We rijden terug richting Gstaad. Het traject van de Saane Zie http://www.kajaktour.de/saane.htm wat we willen varen blijkt een gekanaliseerd stuk met relatief weinig water. Daar doen we het niet voor. De Saane Schlucht is gezien de conditie van het gezelschap nu even te veel, dus wat te doen. We kunnen de Rotten/Rhone doen als er genoeg water is. De Thuner Welle is alleen voor de boys een optie. We besluiten voor de Rotten te gaan. Het blijkt evenwel zo op het einde van de middag een forse rit naar de Furkapas. We komen uiteindelijk tot Meiringen een plek die Sherlock Holmes ook goed kende. Zie ook http://nl.wikipedia.org/wiki/Meiringen . De camping is Zwitsers degelijk, onze maaltijd in het centrum is minder van kwaliteit. We wandelen nog wat door de winkelstraat en duiken vanwege de regen vroeg in bed.

De volgende ochtend bezoeken we de Aareschlucht. We willen weten of deze bevaarbaar is. Zie ook http://www.aareschlucht.ch/ . Dat is ie, maar geheel ongevaarlijk is hij niet, je moet snel reageren om niet in de onderspoelingen te belanden. Zwemmen is hier geen optie. WW II+ is wat ons betreft een optimistische raming van kajaktour.de We besluiten dan ook door te rijden en gezien de waterstand van de Rotten/Rhone via de Süstenpass en Oberalppass naar de Vorderrhein te rijden. Berend heeft daar nog een appeltje te schillen. Zie ook http://www.kajaktour.de/vorderrhein.htm. Gezien de vaarervaringen op de Simme, besluiten we uiteindelijk het traject Versam Reichenau te nemen. Eigenlijk willen we langs het Schwarzes Loch, maar deze keer niet. Gezien de waterstanden is de Vorderrhein hier  vooral mooi, overweldigend, maar geen moeilijk traject. We genieten des te meer. Vanuit Reichenau nemen we de trein en halen zo de auto’s op die in Versam zijn blijven staan. We kiezen als overnachtdoel de camping in Carrera maar die blijkt geheel volgeboekt. Schlafen im Stro in Valendas blijkt wel ruimte te hebben, dus we gaan op herhaling. Dat is geen straf zo als afsluiter van een fantastisch weekend wildwatervaren. deze keer niet zo helftig, maar op maat en met veel natuurplezier.

Zondag is het terugrijden via Chur, BodenSee naar Nederland. Onderweg komen nog wat Nederlandse studenten aanlopen die een wedstrijd liften aan het doen zijn. Leo valt als een blok voor hun charmes en brengt hen terug. Wij kregen nog een hoosbui van ongekende hevigheid en lengte over ons heen. Spanbanden naar binnen tussen de deuren stoppen is dan geen goed idee. Dankzij de vindingrijkheid van Tobias, viel het mee.

Al met al een fantastisch weekend. De Inn & Lech houden we in de portefeuille voor een andere keer. Bart zal wel jaloers zijn als die deze foto’s ziet.

Heimwee naar de dertiger jaren

Toen het weer zo veel droger was als in 2011. Toen de Schipbeek in zijn huidige vorm ontstond. De kades zijn nog met de hand opgeworpen door het beekbed uit te graven en om te zetten.

Afgelopen zondag voeren we zeven mens sterk vanaf Markelo naar Bathmen over de Schipbeek die een roemruchte geschiedenis kent. Kijk op http://nl.wikipedia.org/wiki/Schipbeek We genoten van de mooie beukenformaties die de oevers sieren. Langs de Radio en TV mast van Markelo en enigszins kronkelend naar de A1 toe. Die verneem je met zijn lawaai wel, hoewel je als vaarder dichterbij de weg minder last hebt van het verkeerslawaai. Onderweg zagen we menig vispassage die door riet overwoekerd werden. Maar hopen dat de vissen hun trek al gemaakt hebben. Voor kanovaarders is het wel vaak overdragen. Nieuwe gele ballenlijnen attenderen je op tijd voor een stuw. Zijn net voorsorteerstroken als je van ver aan komt varen, maar dat is natuurlijk niet zo. In de middag braken de buien los. Gelukkig kwam Lidy ons ophalen waardoor het pendelen nu snel ging. Al met al een leuke vaarocht. Zie voor de foto’s op https://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=91