Progo River, Java, Indonesie

Oefenen met wildwatervaren met doe je niet
voor niks. Voor het werk zit ik weer enkele weken in Indonesië, te weten in
Yokya op Java.

Door de week hard werken, maar het weekeinde ?
Omdat het al mijn vierde bezoek is, heb ik de stad wel gehad. Na wat googlen
vindt ik een organisatie die een raft trip aanbiedt. In april had ik ook al geprobeerd
een trip te boeken, maar toen ging het niet door; er waren toen geen andere geïnteresseerden.

Nu dus weer niet, maar na lang praten bleek
het mogelijk om een 2 persoons raft te regelen. Kayaken is echt onmogelijk, wordt
mij wederom verzekerd. Toch geboekt, we zien wel.

 

Vanaf het hotel word ik opgehaald door de auto
van reisagentschap. Chauffeur en  gids/vertaalster.
Drie kwartier rijden naar begin van rivier. Op de afgesproken plek staat alleen
een ‘fixer’, een lokale tussenpersoon die ons weer verder brengt naar het begin
van de rivier. Aldaar 3 man, Toto, CD en ….Vandaag zijn 6 mensen aan werk
geholpen omdat ik wil kayakken. Er ligt een twee persoonsraft en twee safety
kayaks klaar. Ze weten niet wat ze horen als ik zeg dat ik wel in de kayak wil.
Ik blijk de eerste buitenlandse toerist die niet raft maar kayakt.

 

We beginnen met warming up ( daar kunnen we
bij Njord nog wat van leren!) , en vervolgens gezamenlijk bidden om de
riviergod goed te stemmen. Brabbel, brabbel, brabbel, Amen.

 

En dan echt water op, gelijk de Welcome Rapid,
een stevige III+ . Ik zit in een riverrunning Fluid, veel volume en daardoor,
mij onbekend , soepel de rivier afstuiterend. Ik kreeg als alternatief voor de
Fluid nog wel een echte playboat aangeboden, maar dat heb ik maar even gelaten
voor wat het was. Ik heb tenslotte geen idee wat me te wachten staat en een
rivierbeschrijving bestaat hier niet.

Hoewel ik ondertussen geleerd heb dat je in
Indonesie geen ‘ nee’ zegt, was mijn keus voor de volumeboot toch duidelijk
overgekomen. Het water is zo warm dat je geen wetsuit nodig hebt, wel met
gevolg dat aan het eind van de dag mijn armen en kop knalrood zijn.

 

In een gat, aan het einde van een heel lange,
vrij heftige rapid, ga ik toch om. Ik rol goed, vaar verder, alleen…….waar is
mijn helm? Gelukkig spoelt die verderop uit. Toch net niet zoals het hoort.

 

Toto heeft leren wildwatervaren in Nieuw
Zeeland en is nu bezig met het opzetten van een kayakschool in west Java. Vanwege
een cursus van zijn vrouw was hij toevallig in Yokya. En dus werd hij opgetrommeld.
Puur mazzel. Door de jungle varen in tropisch warm water is eigenlijk geen
straf. Ik denk dus dat ik contact met Toto houdt.

 

De tocht is goed verlopen. Geen dankgebed,
maar verplicht een klein boompje planten bij het dorpje waar we aan land gaan.
In een privé huisje in dit piepkleine dorp aan het water, kunnen we ons wassen
in de mandi.

En daarna natuurlijk eten, want dat hoort in Indonesië
er altijd bij. Rijst, kip en hete prut.

 

Eigenlijk wil ik deze rivier best nog een keer
varen.

 

En Njord? 
Die reserveert al jaren geld om in een clubhuis te investeren. Kunnen we
dat niet wat grootser aanpakken ? En meer maatschappelijk-verantwoord ons geld
besteden ? Java? Ideetje……..? Volgende ALV eens bespreken ?