Mijmering – Maa/Apr 2005

De winter is een tijd waarin de kano haast niet uit de schuur komt. Dan zit ik dan ook vaker binnen te mijmeren en lees de kanobabbels nog eens een keertje extra door, die de laatste keer overigens lekker vol was geschreven. Ik las in het stukje van Loes Prins dat Anne en Remco echte carnivoren zijn. Een weekendje vlees kunnen zij niet missen, dus gaat dit ingeblikt mee, begrijp ik van Loes. Wij kennen dat niet, vlees behoort niet tot onze foerage. Wij doen het zo?n weekendje gewoon zonder vlees. Nu is dat ook helemaal niet moeilijk, vooral omdat ik een tijd vegetari?r ben geweest, en Lidy dus ook een beetje. Daar ben ik inmiddels van af, want kinderen voeden zonder vlees bleek toch geen gemakkelijke opgave te zijn.
Wel vier keer het slot gelezen van het stukje van Loes, de vrouw van Anne dus. Effen Vlot Van Keerl. Waar dat volleybal team vandaan kwam weet ik niet, maar ik ben de dialecten uit het oosten niet goed machtig. Wat zou het betekenen? Even zonder de kerels, of even genoeg van de kerels? Uit het haar artikel zou je beide kunnen halen.
Maar de strekking van het artikel was aardig duidelijk, en geestig weergegeven. Lasten en lusten zijn niet altijd eerlijk verdeeld. En een weekend kano?n en kam-peren (kramperen noemen sommigen het ook) geeft een hoop gedoe er omheen. En dat wist ik al, ik heb er al eens vaker aan gememoreerd. Toch, beste kanoliefhebbers, laat je er niet door ontmoedigen. De lusten wegen ruimschoots op tegen de lasten, vooral als je thuis een alleraardigste vrouw (of moeder) hebt.
Dus noteer het weekendje Biesbosch (22 oktober) alvast in je agenda.
Diegene die zich aan al deze lusten en lasten heeft onttrokken, en altijd de laatste blaadjes van ons clubblad volschrijft met analyses van onze maatschappij, cultuur en politiek, was de laatste keer weer goed op dreef. In ??n A-viertje het hele Nederlandse ?Canon?, toe maar. Als ik het in mijn achterste kanoluik zou kieperen, zou mijn kano met de voorpunt minstens 15 cm omhoog komen.
Daarbij was hij ook nog eens in de war, wat heel duidelijk bleek uit het feit dat hij het raadseltje uit mijn laatste mijmering van 2004 van zijn tafel trachtte te vegen. Hij oreerde niet alleen vagelijk over ouderlijke verantwoording over mijn zoon Gijs-Jan, hij bleek ook twee verschillende voorvallen door elkaar te hebben gehaald. Het voorval van Gijs-jan die op de Bommel bijna kapseisde onder een te lage brug, verwisselde hij met de opgave in een ander artikel waarbij Eric van C. zijn kano in standje 90? had staan. Dus beste Peter, het stond duidelijk in het bijschrift naast de foto. Goed lezen is van levensbelang, voor een speurder en analist.
Wanneer dit nummer bij een ieder in de bus glijdt, is er waarschijnlijk nog ??n zondag te gaan voor het waterspektakel. Het werd heel goed en trouw bezocht deze winter. Met name het kanopolo lijkt weer een aantal enthousiaste jeugdige en niet jeugdige leden warm gemaakt te hebben. Zelf zat ik helaas weinig in de boot, een nadeel als je in de leiding en de organisatie zit. Er zijn haast geen leden meer die nog kunnen eskimoteren, dus heb ik enkele leden daar wat in geoefend. ik was dus ook verbaast en opgetogen dat er zelfs nog lid onder onze jeugd is dat de eskimorol beheerst. Sangita is de naam, onthoud het en vraag haar een demonstratie.
Nog even over de natuur die naar de mensen komt, dan wel of niet noodgedwongen.
Op 18 april fietste ik achter het Intell-hotel langs, in Zutphen dus, en zag een vrouwtjes fazant. Dit was op hetzelfde fietspad, waar vorig jaar ?s ochtends vroeg al eens een buizerd voor me uit had gevlogen. Er bivakkeert bij ons in de buurt ook een gigantische zwerm roeken. Wat produceren die dieren een geluid. Het schijnt dat deze vogel ook nog beschermt is, klopt dat Michiel?
Wanneer dit nummer uit is, is er al weer gevaren op De Wieden. Helaas kon ik er niet bij zijn. Wel hoop ik er op de Duitse Berkel weer bij te zijn. Een must voor natuurliefhebbers en voor diegenen die van een beetje ruiger varen houden. De laatste keer dat we hem hebben gevaren, en ook de enige keer dat ik er bij was, moesten we een boomstam verwijderen die dwars over het riviertje was gevallen. Als ik me goed herinner heeft Marlies Dekkers hem toen in de Eska bevaren. Daar zitten risico?s aan vanwege de grote lengte van de boot. Marlies kwam dan ook een keer volledig dwars te liggen waarbij de beide punten van de boot op de beide oevers vast kwamen te zitten en zij een mooie stuwdam cre?erde. Een korte kano valt dan ook aan te bevelen.
Half mei hebben we weer het Pinksterkamp en wel in Oostwoud. Weer een locatie waar we voor het eerst komen. Het is de toercommissie dus weer gelukt een nieuwe locatie te vinden. Lidy de kinderen en ik hebben dan ook vakantie en kamperen al ruim een weet van tevoren op de betreffende camping. Lidy heeft de camping gezien en haar eerste indruk was goed. Dus nu nog een beetje mooi weer en het wordt vast weer een succes. Nog nooit geweest? Probeer het eens! Ik zou het niet graag missen.