Toertocht Randmeren

Toertocht Randmeren 

Foto’s op http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=33 en http://www.lkv-njord.nl/fotoboek.php?id=32

Afgelopen zondag 11 april togen we met 7 personen richting Spakenburg.
Eemdijk op precies te zijn. Een zwaar gereformeerd dorp: anderhalve straat met 2 kerken!
Én een aanlegplaats voor de veerboot……….die uiteraard op zondag niet voer. Konden wij daar mooi instappen, ware het niet dat het onmogelijk was om (om half 10 s’ ochtends!) vlakbij te parkeren met al die kerkgangers.
Ik voelde me er wel een beetje misplaatst in mijn wetsuit tussen dames in plaatselijke klederdracht! 

Het betrof een tocht over groot water bij lage temperatuur, dus niet alleen wetsuits maar ook zwemvesten, handschoenen, anoraks en mutsen kwamen tevoorschijn. Het omkleden kostte meer tijd dan de aanrijroute!
Er stond een pittig windje, maar ja, wij kunnen wel wat hebben. Toch?
Na een uur keihard werken tegen de wind in, snijdend door de golven, legden we aan op een eilandje. Daar werd al snel besloten om het ambitieuze plan (20 km) vaarwel te zeggen en een kortere afstand te varen waarbij we minder zijwind zouden hebben maar des te meer lekker(?) wind-van-achter. 

Op het water waren behalve wijzelf ook veel ganzen en een aantal zeilers te bewonderen. Verlekkerd hebben we ons aan de bijzondere huizen aan de overkant van het water in Huizen. Een appartementje op de bovenste verdieping, dat leek Hans Maarse wel wat.
Na onder de A27 doorgevaren te zijn nog een korte stop bij het Stiltse strand waarna we aan de terugweg begonnen. Allereerst onderlangs de kust zodat relatief weinig last van de zijwind, daarna de “grote oversteek” terug. Met die lekkere wind-van-achter dus……..
Hoe kun je je vergissen! Golven van dit formaat van achteren zijn keikeikeihard werken! Je boot wordt opgetild en dwars gesmeten. Dat mij af en toe een gil ontsnapte kon gelukkig niemand horen.  
Kortom, een “best heftig” tochtje, zo omschreef Gabrielle eufemistisch. Afgesloten met warme chocolademelk en een wel erg groot stuk appeltaart voor Hans, keken we voldaan terug op een vermoeiende, soms spannende maar prachtige tocht.