Afgelopen
zondag om 0700 op om op tijd bij het botenhuis te zijn. Maar ja
uiteindelijk toch te laat vertrokken om ?met de woorden van Cruyf?
de gehele dag net even te laat te blijven. Gelukkig waren de meesten
van de medevaarders in Lochem verzameld en lagen de boten en andere
benodigdheden al op de auto?s? Ehh Nee dat nog niet, dus de
zelfredzaamhedeid van de WW vaarder maar eens flink aangejaagd en
iedereen zijn eigen spullen bij elkaar laten zoeken terwijl de
vaarleider de veligheidszaken bijeen sprokkelde. Dan bijna 30 minuten
telaat op weg naar Zieuwent om Hans op te pikken. En ja die dacht dat
we niet meer zouden komen en was, bij gebrek aan een mobiel,
huiswaarts gekeerd. Na enig bellen een nieuwe opstapplaats geregeld
en weer wat later op weg naar Neuss om de Erft op deze mooie dag te
bezoeken. Aanvankelijk nog een graad of vijf in de mist maar allengs
rijdende naar het Ruhrgebied steeg de temperatuur al fors. Onze
nieuwe WW-vaarders kregen wat theorie toegeworpen en om 1045 ter
plekke. Die drie kwartier extra halen we niet meer in. We varen vanaf
de bekende surfwals stroomopwaarts en leren de nieuwelingen gebruik
te maken van keerwater en het op stroom houden van de kano. Boven bij
de Gnadertalbr?cke gekomen op de Slalombaan is die nog helemaal leeg
en staat het water laag. Dat maakt het opvaren van de keerwaters en
doorvaren van de hoofdstroom en het traverseren ook te doen voor de
nieuwelingen terwijl de gevorderden onder ons om beurten in de
brugstroom spelen en achtervang bieden voor eventuele zwemmers. Ik
zie onze nieuwe vaarders de draad en techniek snel oppakken en er
zijn relatief weinig zwemmers op dit moment. Stapsgewijs voeren we de
moeilijkheidsgraad wat op en gaat Albert als eerste voor de bijl.
Even een momentje minder balans, geen peddelsteun en je bent als
volwassene aan de beurt. Je hebt immers een hoger zwaartepunt dan de
jongere en kleinere vaarder. En omslaan voelt een beetje als
verliezen van het water. Toch niet opgeven en na het legen weer aan
de bak. Gelukkig is het water niet koud en schijnt het zonnetje. Toch
vraag je je af of je dit wel onder de knie gaat krijgen. En ja hoor,
dat zekere, maar met vallen en omslaan. Na een twee uurtjes varen is
het tijd voor een lunch en die nuttigen we bij de surfwals nadat we
daar allemaal ongeschonden door heen varen. Na de lunch volgt een
stroomversnelling onder de brug en stapsgewijs zakken we de rivier af
naar de Rhein. Onderweg spelen we in de circa zeven a acht
stroomversnellingen die door de lage waterstand wel heftiger worden.
De laatste val van circa 2,5 meter over een stuk van 20 meter door
een smal profiel is het spannendst. Daar komen we allemaal
ongeschonden door heen. Een mooie afsluiting van een dag stevig leren
en varen. Bruin gebrand en moegevaren wachten we op de auto?s die
door de vaarleiders (die de 2km gaan lopen) opgehaald worden. Dan
dwars door Dusseldorf heen terug naar Lochem. Sommigen sliepen al
onderweg. Anderen , zo vernam de redactie vonden na thuiskomst snel
het bed en sliepen diep door de maandag in. Samenvattend een
schitterde dag met mooie vaarresultaten. Goed gedaan Daan en Albert.