Dagje buitenlucht op de Regge

De
geplande tocht voor die dag op de Dinkel kon geen doorgang vinden
doordat de waterstand daar te laag was.
Bart,
onze vaarleider had voor ons, medevaarders, een goed alternatief
gevonden in de vorm van een tocht op de Regge. We waren met 8 mensen,
geen slechte opkomst: Bart, Berend, Hans M., Remco, Eric, Albert,
Lidy en ondergetekende.

De start
lag bij de Pelmolen in Rijssen en de tocht voerde ons langs Hulsen,
Nijverdal richting Hellendoorn. De dag begon wat somber, maar het
weer zou opknappen?.
Na
wat zachte regen en wat hardere (tegen)wind hadden we toch echt een
bui te pakken tijdens onze lunchpauze. De tocht was er niet minder
om: meanderend nam de Regge ons mee en de begroeiing langs
weerszijden was afwisselend en mooi: groen, struiken, bomen eenden en
zwanen en er was zelfs iemand die een ijsvogeltje spotte! Bij een
vistrap waagden de helft zich aan overdragen en de anderen namen de
vistrap of voeren zelfs nog even de vistrap weer op!
Voor
Nijverdal was duidelijk te zien dat de mens in de natuur had
ingegrepen om de Regge weer haar eigen loop te laten bepalen. Het
wachten is daar nog op het weer groen worden van het landschap, nu
was het wat zanderig.

Voor
de stuw van Hellendoorn moest er overgedragen worden. Meestal raak je
te water met kano?n door foute manouvres, of bij het in of
uitstappen: Eric was echter hier al op de kant en naar boven gelopen
over het steile talud, verloor echter zijn waterzakje (open!) met
telefoon en fotocamera en gleed zelf geluidloos achter zijn
eigendommen aan de bruine Regge in! Eigenlijk veel leuker om te zien
dan iemand die eskimoteert, hoewel je in beide gevallen erg nat wordt
en gaat stinken?.

Het
laatste stuk , waar het Regge-fietspad naast het water ligt, bracht
de kanovaarders onder het genot van een paar fikse buien naar
Hankate. De lengte van de route schat ik op zo?n 17 km, was zeker
de moeite waard, hoewel de nattigheid van boven wel wat minder had
gekund ! Uiteindelijk kwamen we wel aan met een zonnetje..