Weekend Zeevaren Texel 2006

Met 4 mannen op pad?

Zaterdag 16 sept jl. was het dan zo ver. Op weg naar Den Helder om te kijken of we met een gids over het Marsdiep Texel zouden halen. Onderweg hebben we Nico en 4 zeekajaks opgehaald. Voor Eric, Leo de Jong, Henk en ikzelf, Sangita. Het was heerlijk weer, en dus een prima weekend om naar Texel te varen. Voor ons allen een nieuwe ervaring. Om de zenuwen een beetje te minderen, zijn we onderweg langs Arend Bloem gereden en een nieuwe peddel etc gekocht. Zodat het daar in ieder geval niet aan kan liggen, mochten we in nood op de wilde waddenzee zitten.

Naar Huisduinen gereden,(dichtbij Den Helder) de spullen uitgepakt en in onze eigen kano gepakt. Met een stroopwafel er bij, werd ons uitgelegd waar er allemaal niet aan gedacht moet worden als je op de Waddenzee vaart. Texel en de zandplaat Noorderhaaks lijken heel dichtbij als je nog veilig op de wal staat. Maar we werden al snel uit de droom geholpen met het bericht dat we absoluut niet rechtstreeks daarheen konden varen. Er moest rekening worden gehouden met stromingen, die net zo hard zijn als je kunt varen. Dus als je tegen de stroming invaart, stja… dan kom je niet vooruit. Dus ik had al snel door, dat ik maar goed naar Nico moest luisteren, want alleen zou ik dus nooit aan de overkant gekomen zijn.

Het plan was dus om eerst naar Texel (Oudeschild) te varen, ongeveer een uurtje of 3, als we daar dan aangekomen waren, zou het getij gekeerd zijn en de stroming dus 180 graden gedraaid. Op Texel wat zoet water gehaald en toen, weer dezelfde kant op waar we vandaan kwamen. Zo kun je de tijd wel vullen en waarschijnlijk d?gen blijven varen. Zinloos? Ach, het was een mooi gevoel, om te varen op een uitgestrekt stuk water en zo af en toe een zeehondje tegen te komen. Ook op een boei klimmen is toch iets wat je niet elke dag doet. En de zonsondergang was zeer de moeite waard.

Aan het eind van de middag aangekomen bij ons nachtverblijf. Bestaande uit zand en zand. Het was de zandplaat Noorderhaaks waar we ons tentje mochten op zetten. Het was ons eigen onbewoonde eilandje aangezien er verder ook geen andere mensen waren. Enkel een zeehondje wat langs zwom.
Wat eten gekookt, en nog een stukje gelopen op dit unieke plekje. Vroeg naar bed gegaan, terwijl de mannen nog discussies hadden over oude mannen dingen.

’s Ochtends rustig wakker worden en er werd verteld dat we rond de zandplaat gingen varen, en dan de oversteek maken terug naar Huisduinen. Rondom het eiland zaten erg(!) veel zeehondjes die ons net zo nieuwsgierig vonden als wij hen. Overal kwamen kopjes boven het water uit en ze durfden in de loop van de tijd steeds dichterbij te komen. Ook zwommen ze vaak stukjes mee en kwamen ze bijna op aaibaarheids afstand. De oversteek verliep soepeltjes en op het open water merkte je hoe ontzettend hard de stroming was. Dus we waren alweer snel in Huisduinen waar we de kajaks hebben uitgepakt, op het dak gedaan en weer richting huis met een leuke ervaring rijker!