Een ieder die wel eens in zijn of haar eentje fietst, weet dat je dan, wanneer je een flink stuk fietst, ook vanzelf aan het mijmeren slaat. Zo eens per week stap ik op mijn oude racefiets en ga er op uit. Even het hoofd leeg laten waaien en de longen goed ventileren. De spieren lekker laten werken en de geest weer even de ruimte geven. Mijn geest kan dan alle kanten opfladderen en het hangt ook van de tijd van het jaar af wat ik zoal mijmer. Zo fietste ik de afgelopen herfst door de weilanden en gingen mijn gedachten en mijn gevoelens terug naar mijn jeugd. Het was een mooie late herfstdag en de geur van die dag vermengd met de agrarische geuren en het zien van de koeien bracht me weer helemaal terug naar mijn jongelingsjaren thuis op de boerderij. Ik voelde weer hoe het was, en met nostalgie. De mooie herfstdagen met ochtendmist waardoor de koeien niet in de wei te zien waren. Je moest gaan lopen om ze te vinden. Dan liep ik door een haast compleet stille wereld de koeien te zoeken, ik vond dat een sensationele ervaring, omdat ze zo uniek was en ik nog zo jong was. Het kwam ook wel voor tijdens de aardappel- of bietenoogst dat we ’s ochtends in de mist verder gingen waar we de dag ervoor waren gebleven. Met de machines vaak nog ijskoud was het nog vaak kleumen in een kleine grijze wereld. Als we pech hadden bleef de mist lang hangen, maar meestal trok ze in de loop van de ochtend door de invloed van de sterke zon weg en het was een prachtige ervaring die witte deken zachtjesaan om je heen zien te verdwijnen. Je wist dan dat er een stralende dag aan zat te komen en dat gaf mij altijd een gelukzalig gevoel.

Wat e afgelopen herfst opviel was dat er totaal geen mist was en de nachtvorstjes lieten het ook afweten. De eerste mist zagen we vlak voor de kerstdagen. Al met al was het erg zacht deze herfst. En ook het begin van de winter is alles behalve winters, hoewel het tijdens de kerstdagen best guur was.
Eens las ik dat onder invloed van de klimaat-verandering onze zomers droger en warmer worden en de winters zachter maar natter zullen worden. Deze winter voldoet tot nu aan dit beeld, hoewel de vorige winter duidelijk anders was.
Wat deze herfst opviel, was dat de bladeren aan de bomen langer groen bleven en later afvielen. Mijn ervaring is dat tijdens de sluitingstocht, altijd de eerste zondag van november, de laatste herfstblaadjes nog aan de bomen zitten, maar dat het mooie ervan al achter de rug hebben. Dat was dit jaar duidelijk anders. We zaten nog volop in de mooie herfstkleuren en er waren zelfs nog veel groene bladeren.
Ja de sluitingstocht, de laatste kanotocht van het seizoen van Njord. Weer heb ik hem tot genoegen kunnen varen. Zoals meestal was het aardig weer, een beetje frisse wind in de rug, maar wel droog. Het zonnetje liet het helaas een beetje afweten. Hoe dat nu precies komt weet ik niet, maar ik vaar dit stukje Berkel het liefst in deze tijd van het jaar. De herfstkleuren maken het landschap mooier dan in de zomer. En het weer is meer onvoorspelbaar en avontuurlijker. Het kan gaandeweg de dag erg wisselen en dat maakt de tocht ook boeiender. Wellicht is het in de vroege lente ook prachtig op een ander manier. Dat zou ik nog eens moeten proberen.
Op een zomerdag vind ik de Berkel saaier, wat denk ik komt omdat het allemaal gelijkmatig groen is en het weer meestal gelijkmatig is. Wat me in de zomerdag wel leuk lijkt is om ’s ochtends met het opkomend ochtendlicht te varen. Vooral als het een stralende dag wordt lijkt me dit een prachtige ervaring. Zo’n tocht mag de toercommissie van mij ook nog op de kalender zetten.

Goed, het is al weer 2007 en we hebben wat het weer betreft een bijzonder 2006 met veel records achter de rug. Het is het warmste jaar geworden ooit gemeten terwijl januari nog wel bij de tien koudste winters scoorde. De gemiddelde temperatuur was in 2006 11.3 tegen normaal 9.8 graden celsius. De maanden juli en september zijn nu recordhouder in warmte van de afgelopen 300 jaar. Juli mat gemiddeld 22.3 tegen een langjarig gemiddelde van 17,4. Op de 19e juli werd in Westdorpe in Zeeuws Vlaanderen het hitterecord van 37.1 gemeten. September liet een gemiddelde van 17.9 meten tegen normaal 14.2.
Ik ben benieuwd wat 2007 weer zal brengen. Zitten we nu toch echt in een klimaatverandering?

Tot slot moet ik nog een correctie aanbrengen op de vorige mijmering. Daarin schreef ik dat Godfried Bomans ooit eens een week alleen op het eiland Griend had gebivakkeerd. Dat was dus niet op Griend maar op de Rottumerplaat. Trouwens, en heeft Nico dus ook gelijk, heeft Jan Wolkers hetzelfde gedaan.