In het weekend 26-27 juli hebben Eric en ik de Midden-Rijn bevaren. We waren maar met ons tweetjes, meer belangstellenden waren er niet of konden niet. Aangezien we beiden al de bevoorrechte leeftijd hebben om van ons pensioen te genieten, konden we de hele vrijdag benutten om naar de startplaats te gaan. Dus vertrokken we net na negen uur uit Ruurlo maar deden uiteindelijk bijna 6 uur over de 350 kilometer naar Rudesheim waar we ons konden installeren voor de eerste overnachting. Na de tent te hebben opgezet brachten we de auto naar het eindpunt van onze tweedaagse tocht, vanwaar we de trein terug namen. Inmiddels was het 19 uur maar hadden we nog tijd om op ons gemak het toeristische stadje te bekijken en er een hapje te eten. Aan de kade lagen inmiddels circa 15 cruiseboten. Naast de camping de restanten van de Hindenbergbrug. Deze spoorbrug werd in 1915 opgeleverd en had een lengte van 1000 meter. Vlak voor het einde van de Tweede Wereldoorlog is deze door de Duitsers zelf opgeblazen, doodzonde en zinloos aangezien ze de oorlog toch al aan het verliezen waren.
Zaterdagochtend alle spullen in de kano’s. Hoewel we zo’n 20 meter vanaf de oever staan moeten we toch ruim 100 meter met de kano’s sjouwen omdat er een groot hekwerk langs de camping staat. Een kanokarretje was toch wel fijn geweest. Iets verderop zien we zes mensen met een grote canadees te water gaan. Later zien we die op de volgende camping weer terug. Het weer is prima en de stroomsnelheid van de Rijn erg hoog. Die ligt op dat punt rond de 8 km/uur. Dus lekker rustig aandoen anders zijn we zo bij onze volgende overnachtingsplaats. Overigens is de stroomsnelheid nabij de oevers wat lager en buiten de vaargeul blijven is wel zo rustig. En er is daar genoeg te genieten van de omgeving. In het begin haast om de kilometer een kasteel, al dan niet een ruïne, gezellig ogende dorpjes en de heuvels en bergen aan beide zijden met de kenmerkende wijngaarden. Halverwege een aangename koffiepauze op een smal uitgerekt eilandje in de Rijn.
Een heel stuk verderop nemen we zonder problemen de beruchte Lorelybocht en kan ik mooi een foto van Loreley maken. Iets na half drie komen we na 32 km varen aan bij Loreleystad St. Goarshausen. Een leuk campinkje met prima voorzieningen en een restaurantje. Hier kunnen we dicht aan het water ons tentje kunnen opzetten, gelukkig vlakbij de poort. Een mooi uitzicht op het dorpje en het kasteel aan de overkant. Uitnodigend om te bezoeken door met de veerpont over te varen. Maar na een biertje op het terras, waar we een tijdje babbelen met de zes Duitsers van de zevenpersoons canadees die ook hier overnachten, besluiten we gewoon on eigen kostje te eten en daarna lekker in het zonnetje te gaan zitten met uitzicht op de Rijn. Erik is een groot treinliefhebber en geniet dus van al die verschillende locomotieven en treinen die hij op het spoor aan de overkant voorbij ziet komen. En wat boten betreft is er ook genoeg te zien aan wat er voorbij vaart.
Op dag 2 zijn de weersvooruitzichten niet zo goed. Gelukkig beginnen we de dag droog maar na nog geen uur varen begint het te hozen. Gelukkig duurt het niet te lang en na zo’n anderhalf uur is het weer helemaal droog en zien we nu en dan een zwak zonnetje. De mistwolken tussen de bergen zijn fraai om te zien. Na ruim 28 km komen we aan bij de monding van de Lahn, waar we invaren en bij een botenhelling onze kano’s weer op kunnen laden. De auto staat er zo’n 150 meter vandaan geparkeerd. De terugreis verloopt spoedig zonder noemenswaardig oponthoud.
Foto’s: https://www.lkv-njord.nl/fotos/nggallery/album/weekend-middel-rijn
Henk Groeneveld