23 t/m 30 Augustus 2021,
Ieder jaar zoeken we met een groepje Njord-leden eind augustus het grote water op in het buitenland. Vaak zijn dat kusten of eilandengroepen aan de kust zoals bijvoorbeeld in Zweden. Dit jaar was ons oog op Bornholm bij Denemarken gevallen. Een mooi eiland om omheen te varen, namelijk 110 km. Bornholm ligt in de Oostzee en is goed te bereiken met de ferry vanaf het eiland Rugen in Duitsland. Dit jaar bestond de groep uit Albert, Marlies, Eric en ondergetekende. Varen op zee of langs de kust heeft altijd onzekerheden wat betreft de weersomstandigheden. En die zaten niet helemaal mee. We kwamen met mooi en rustig weer aan in de plaats Rønne waar we voor de eerste nacht een prima camping betrokken.
De moeilijkste opgave leek ons de Hammer Odde, de noordelijke punt van het eiland. Met een stevige wind en de lange rotsige kust zou dat een uitdaging worden. Onze eerste vaardag voorspelde weinig wind en mooi weer. De dag erna zou het windkracht 6 worden. Dus werd de Hammer Odde onze eerste vaardag met start vanuit de Hammerhave van Sandviq.
Een tocht langs een prachtige rotskust waarbij we na de punt te hebben genomen onze pauze onder een heerlijk zonnetje aan het Næs strand in Allinge-Sandviq konden genieten.
Op het eiland zijn een paar plaatsen waar je wild mag kamperen. Daar maakte we dan ook onze eerste dag gebruik van en vonden een plaatsje in de Selena Baai. Welke bekend schijnt te zijn bij sportvissers. In een ver verleden schijnt dit een strand met fijn zand te zijn geweest. Heden is het een strand met kiezels en grote stenen wat het aanleggen ook met een milde branding voor polyester kano’s flink oppassen is. Ik hoorde mijn zwaarbeladen kano enkele keren verontrustend kraken.
Qua kamperen een prachtige plaats. Over een lengte van enkele honderden meters waren verschillende geschikte plaatsen te vinden. Gelukkig waren we niet al te laat gearriveerd, want er kwamen al snel allerlei wandelaars aan die ook een overnachtings plaats zochten.
Zoals gezegd, er werd de dag erna veel wind voorspelt en die zou al vroeg aantrekken. Dat vroeg bleek wel mee te vallen en blijkbaar zaten we in de baai goed in de luwte. Het zag er goed uit, maar eenmaal de baai uit kwamen we goed in de wind die sterk in kracht toenam. Na 1,5 km kwamen we met een meer dan straffe wind in de rug aan bij de haven van Gudhjem, waar het ons verstandig leek aan land te gaan en blijven. Daar de kano’s op het kanokarretje en te voet, met een stevige klim omhoog in de straten van Gudhjem, naar de camping aan de andere kant van het stadje.
We gingen er vanuit de volgende dag weer vanuit hier verder te kunnen varen. Ons vaarplan gewijzigd en de auto door Eric opgehaald om deze te parkeren bij een nieuw einddoel. Na die avond een heerlijk visbuffet ter plaatse te hebben genoten, maakten we ons op voor een mooie tocht de dag daarop.
Maar ook toen weer een streep door de rekening. De wind stond meer op de kust en zou pas later afnemen dan voorspelt. Bovendien was de branding met nog aanhoudend hoge golven niet te doen. De haven uitvaren was nog te gevaarlijk. Dus ons plan weer aangepast, weer haalde Eric zijn auto op. Kano’s opgeladen en die middag ons zelf getrakteerd op een bezoek aan de prachtige Hammer ruïne, de grootste kasteelruïne in Noord-Europa.
En vervolgens weer terug naar de camping waar we begonnen waren. We hadden nog drie dagen te gaan, met de volgende dag mooi weer, maar het weekend daarop twee dagen winderig met regen. Planning weer omgegooid. Onze ticket voor terugvaart omgeboekt naar zaterdag ipv maandag. Konden we nog één dag varen. De laatste dag werd een mooie dag waarbij we heen en weer zijn gevaren van Hasle naar de Hammer Ruïne. Heen wind tegen en terug een windje in de rug, wat net voldoende was om nu en dan een geslaagde surf te maken. Onderweg de mooie rotspartijen met grotten kunnen bewonderen. De rotswanden hebben allerlei kleuren doordat deze onder de ontlasting van met name aalscholvers zitten.
Die avond de hele avond stevige regen. Gelukkig konden we in de grote keuken van de camping koken en droog zitten en eten onder een grote Tipie. Die avond was ook het cafeetje van de camping open, wat heel aangenaam was. Daar verkochten ze ook ijsjes, wel 6-7 euro, toch maar niet. De andere ochtend vroeg inpakken en 7 uur vertrekken.
Tijdens de heenvaart konden we op het dek van de ferry van een zonnetje genieten. Op de vaart terug regen, wat zowat de hele tocht door Duitsland bleef aanhouden. Onderweg het plaatsje Vechta (volgens Eric ontspringt hier de Vecht) aangedaan om een restaurant te vinden. Dat was niet eenvoudig en moesten we ons tevreden stellen met een Döner zaakje. En eenmaal in Nederland, jawel, was het droog.
Zie foto’s in het album