Mijmering – Jul/Aug 2009

Pro of anti Europa. Hoe vaak hebben we de argumenten hiervoor niet aangehoord. En wat hebt u uiteindelijke gestemd? Verwacht u het heil van een Europese staat of juist van een volledig onafhankelijk Nederland? Of misschien iets daar tussen in?
Nu de analyses na de verkiezingsuitslagen zijn verstomd, bedenk ik me dat je dit soort vraagstukken op velerlei niveaus tegenkomt. Neem bijvoorbeeld sportverenigingen. Het bekendste voorbeeld is natuurlijk de mislukte fusie tussen Roda JC en Fortuna Sittard. Voetbalclubs, voor de voetbalanalfabeten onder ons.
De stem des volks werd door de bestuurders genegeerd. De emoties liepen hoog op, daar kan Geert Wilders nog wat van leren. Uiteindelijk ging het niet door omdat ??n of ander orgaan geen instemming wilde geven. De motivatie voor de fusie was puur financieel en werd uit nood geboren. Typisch Nederlands zou je denken, want als het geld uitspaart of oplevert, wat de EU Nederland zeker heeft gebracht, zijn Nederlanders heel pragmatisch in dit soort zaken. Gaat het geld kosten, dan liggen de kaarten ineens heel anders, zie ook de laatste EU verkiezingen. Maar Limburgers zijn geen echte Hollanders, dat bleek maar weer. Want vooral de Sittarders zagen hun club nog liever financieel kopje onder gaan, dan een fusie met die verfoeide Venlonaren.
Als een we treetje lager gaan, komen bij b.v. een kanosportvereniging uit. Kanoverenigingen kunnen zich aansluiten bij een landelijke organisatie die de belangen van de verenigingen en individuele kano?rs behartigt. Njord is lid van de Nederlandse Kano Bond. Zoiets kost geld, maar brengt ook geld op in de vorm van recht op subsidies omdat de NKB bij weer bij een ander organisatie is aangesloten, het NOC. De vraag is hoe kano?rs reageren als het financieel voordeel wegvalt, wat voor Njord best mogelijk is nu de gemeente Lochem de subsidieregeling herziet en herschikt. Het argument wat voor de EU wordt gebruikt, samen ben je sterker dan alleen, gaat natuurlijk ook voor een kanovereniging op. Maar de leden van Njord zijn een afspiegeling van de Nederlandse kiezer en ook hier zal het financieel argument zwaar gaan wegen. Voordelen uit het verleden zijn geen garantie voor de toekomst, dus van generlei waarde. De vraag is of we er dan komen met argumenten van gezamenlijk sterker of het belang van de kanosport in het algemeen. In deze tijd, waarvan men zegt dat die wordt gekenmerkt door individualisme, snijden dergelijke argumenten weinig hout. Of dit ook voor de toekomst van Njord gaat gelden zal de tijd ons leren.