Peter s. de Vries – Maa/Apr 2005

PETER S. DE HORMONEN EN DE LENTE.

Het zonnetje gaat weer schijnen, lammetjes in de wei en onder de mensen stijgt het hormoonniveau ook weer naar zonnige hoogten. Met de komst van de lente constateer ik steeds weer voordelen van het vrouwelijk geslacht t.o.v. de man. Begrijp me niet verkeerd. Ik wil me echt niet laten ombouwen tot Petra S. de Vries. Daarom de verhouding van de eigentijdse man en vrouw nader beschouwd. De eigentijdse man. Slachtoffer van zichzelf. Zeker in de lente. Een man wordt met al dat chemisch/ hormonaal geweld in zijn bloedsomloop, meteen als ongeremd beschouwd. Een aantal heren maken dat imago naar vrouwen ook meteen waar. Over het algemeen is het echter een vooroordeel, waar je als man moeilijk vanaf komt. Vrouwen hebben van binnen dezelfde chemieperikelen, maar kunnen daar net een wat betere draai aan geven. Bij hen heet dat vrouwelijke charme, zomers gekleed, ontdeugend/ gedurfd. En dat kun je dus als man niet in de strijd gooien. Doe je daar- entegen het tegenovergestelde, dan ben je het type dat als ?broer? gezien wordt. Niets mis mee, maar een relatie met je zus zit er niet zo in. Moeten wij mannen het dan van de fysieke kant in de vorm van spiermassa hebben? Mijn gebruinde en gespierde kanolichaam? Nee, zo hard gaat dat ook weer niet met een beetje peddelen. Misschien is een krachthonk in het botenhuis een goed idee? Over goddelijk gesproken, een ieder heeft uiteraard de dood van de Paus mee- gekregen. Ik heb de begrafenis op tv gezien. Of ik in iets goddelijks geloof? Niet zoals de paus in ieder geval. Ik geloof bijvoorbeeld wel in condooms. Hoewel het niet zo goed is voor de jeugdige aanwas van onze kanovereniging. Dat terzijde ik geloof ook in mijn goddelijke kanolichaam, mijn engelengeduld en mijn hemelse gevoel voor maatschappelijke rechtvaardigheid. Als we allemaal nu eens dat goddelijke stukje in onszelf, wat voor ieder??n anders is, eens zouden gebruiken. Dan hadden we allemaal hetzelfde geloof en kwam er iets van de grond. Best handig. Of ik nu het geloof in de mannelijke toekomst ben verloren? Nee, het lijkt meer op een soort van Paasakkoord van D?66. Laten we toch maar doorregeren. Nu verkiezingen wordt helemaal niets. Maar niet alleen de man zit in een crisis. De vrouw des te meer. Sinds de jaren ?70 is de emancipatie en maatschappelijke verandering pas echt van start gegaan. De vrouw is er uiteindelijk ook een beetje het slachtoffer van. Ze heeft nu zoveel vrijheid, dat ze niet meer weet wat te kiezen. Die stoere man trekt haar wel aan, maar in de toekomst is haar enige recht dan het aanrecht. Het alternatief is die softe man. Die is wel ge?mancipeerd, maar laat over zich heen lopen. Ook vrouwen hebben een Paasakkoord gevoel. Mocht je dus net geboren zijn en behoren tot de volgende generatie, LUCKY YOU. Tegen de tijd dat je groot bent is dit probleem opgelost. Dit hele fenomeen zie je erg goed terug bij het televisie programma ?boer zoekt vrouw?. Een flink aantal vrouwen (vaak van middelbare leeftijd met een eerder huwelijk achter de rug) worden gekoppeld aan een aantal boeren. In het begin zagen een aantal vrouwen het landleven op de boerderij wel zitten. Al die dieren, gezellig en sfeervol. Maar wanneer Sieta een varken zijn rug moet boenen of er een schuur met kippen op transport gaat, lijkt het ineens allemaal (terecht) veel minder romantisch. De beste aanpak heeft boer Joris. De vrouw waarmee hij een kort reisje mocht maken had twee gebroken enkels. Daardoor moest hij haar in zijn armen dicht bij zich over drempels en op stoelen dragen. Vervelend hoor. Zo wil ik wel met de presentatrice van het programma (Yvonne Jaspers) op stap Concluderend denk ik, dat wij als Njordmannen daarom in een groot voordeel zijn. Sport, een beetje Achterhoeker, maar niet teveel. Ik denk, dat dit mede een verklaring geeft voor de scheve verhouding mannen en vrouwen binnen Njord. Mannen zien Njord als een soort leerschool. Wanneer je nu het kledingadvies van mijn vorige column ook aanhoudt, voorkom je dat je een ?standaard-suffe-merkkleding-kerel? wordt. Want je moet ook origineel en ?one of a kind? blijven. Zo leer je dus ook nog wat van deze column. Misschien moet ik hem ook maar eens naar een blad/ magazine voor jonge vrouwen als Viva of Yes mailen.